yine yeniden..

yarın okulun ilk günü..
17 yıllık öğrencilik hayatımın 17.okul ilk günü demek bu..
yine sinir stress demek..
yine emek verip bazen yıkılmak demek..
ve vee en önemlisi yine köşe kapmacalar içinde boğulmak demek..
ahh diyorum ahhh..insana kendi kadar zarar veren başka kim var şu alemde..

aslında ikilemdeyim ben..
okul olmasa bir hiçim günümüzde ki her genç gibi..
ama gidesim gelmiyor o okula :/
mutsuzum, en cok da tedirgin..
her dönem aynı cümleler '' bu yıl beni ne bekliyor?''..
bunu yazarken bile ellerim uyuşuyor..
dilerim allahtan son 2 okulda ilk günüm olur.
mezuniyete 2 yıl kala ben salak gibi mezun olmaya can atıyorum
döngüden sıkılan ruhum artık aynı şeyleri yaşamak istemiyor..
herkesle iyi ama herkesle dost değil..
tartışırsın,kırılırsın ama küsmezsin
bir gün onunla bir gün bununla oturursun belki de en rahatı bu
gecen yıl böyleydim rahattım

peki ya şimdi?

bir yandan güvenemediğim kaza gecirdiğini iddia eden ama kimseyi güvendiremeyen sonrada bana güvenmiyorsun sen zaten insanlara güvenmiyorsun diyen kız arkadaş

diğer yanda luzumsuz bir vatandaş.. aradan zaman geçse de onunla gözgöze gelmek sinirlerimi zıplatıyor

tek tesellim SON 2! BİTECEK VE BİTECEK!!!
..............................................................

Sinan Akyüz'ün Piruzesini okuyorum bu gece başladım ve 201.sayfasındayım maşaallah diyorum kendime umarım diğer kitaplarımı da su gibi okurumm
Bakın ne diyor PİRUZE?
''Erkeklerin en çok sevdiği kadınlar fahişe ruhlu olanlarmış. Halbuki biz bizi en çok seven için yaratılmışız.Erkeklerin asıl sevdiği kadınlar hep öteki aşıkları olmuştur.Belki buyüzden çok fazla yara aldım.Bir erkeğin çocuklarının anası olabiliyorsun ama o erkeğin hiçbir zaman aşığı olamıyorsun..''


                  Piruze-Şamda Bir Türk Gelin-syf.100