MUTLULUKLA MUTSUZLUK BU KADAR YAKIN MIYDI BİRBİRİNE?

Bugün  okula yetişme telaşıyla çıktım Ankaranın sokaklarına.. Sis bürümüş gri şehrim Kasım ayının verdiği kasvetle iyice kararmıstı.Herkes yollarda ya işine ya okuluna gidiyordu..Ben ise vize öncesi dersler önemlidir hocalar taktik verir aman kaçırmayayım derse diye atladım  dolmuşa geldim okula..

Herşey güzeldi aklıma takılan soruları sormus öğrenmiştim. Tam sabah 8:30'dan 17:30'a kadar dersim var bugun haliyle yorucu gecti. Ama okul eglenceliydi. Günler öncesinde Bir arkadaşımıza doğum günü hediyesi almıstık  aslında doğum günü yarın ama vize nedeniyle toplanamayız diye bugun verdik hedisini çok sevindi. Sarıldık 15 dakikalık ders arasına bir sürü fotoğraf sığdırdık, öyle mutluyduk.Yeni elbisemi arkadaşlarım çok begenmişti, prenses gibi hissettim kendimi :) Sonra tekrar derse döndük bu ders gerçekten ağır bir ders ve  hoca derse hazırlanın demesine ragmen kimse hazırlanmamıştı. Ama ben ne yapıp edip hazırlıklı gittim ve bunu gören hocam beni tebrik etti vizene ektra puan vercem dedi :) İnanabiliyor musunuz tebrik edildiim onurlandım günler hatta yıllar sonra :)  Dün ki bok gibi gecen sunumdan sonra baska bir hoca rencide ederken, bir başkasının seni farkedip takdir etmesi şahane bir duyguydu :) Yaşatana binlerce hamd olsun..

 EVE GELDİM HİÇBİR ŞEYDEN HABERSİZ...Annem dün bazı şikayetlerinden dolayı hastaneye gitmişti tahlil yapırdı ve bugün sonuçları alacaktı, almış sonuçları... Yine yine yine... :(  ;( Hissettiklerimi buraya koydugum semboller anlatabilirmi hiç.. Kalbim sıkışıyor söylemek istemiyorum ama Annem de 1,5 yıl önce kaybettiğimiz dedemle aynı rahatsızlığı taşıyormuş..................................................................................

Ben ilk defa onu bize bağışla diye dua ettim Rabbime..
Biz daha hiç bişey yaşamadıkki onla :(
Yaşasak bile yeter mi?..

Kötü düşünmiycem çağırmıycam o kötü şeyleri ömrümüze..
Önce mezun olcam, sonra Annemi o isteyip de yapamadıgı herseyi beraber yapcaz..
Annem bebekleri çocukları cok sever, daha torun sevcek o
Bizim ailede yeni bebekleri annem yıkar cesurdur şefkatlidir o, o yıkayacak bebegimi
O olmasa kim patik örecek benim bebeğime?Kim yemek yapcak?
Üşürüm ben annem.......................

Şimdi yemege çagırdı ama sofraya gitmedim başımı gömdüm buraya ödev araştıryorum sonra yerim ben dedim böyle görme beni, destek olmalıyız biliyorum, ben ablayım öyle ulu orta rahat olamam kızlar da üzülür..

Dua istiyorum sizden..Ne olur onu bize bağışlasın..

Ne arkadaşlarım ne bir akrabamız kimse blmiyor şimdilik diyemedim kimseye yazdım buraya her zamanki gibi gelip sadece buraya yazdım..Blog yazalı 2 yıl olcak  bloglarda neler gördüm neler..en cok evlilik ,bebek yeni yuvalar ve hastalıklar.. Daha dün demiştim benim blogum (hayatım) be kadar monoton diye.. İçimden gecirdiğim seyin bana böyle dönmesi çook acı..

Güvenme!

Yakınlarda 22 yıllık olan ansiklo 23 olcak ve hala çocugum safım ve hatta malım! :)
İnsan kendine mal demez tamam ama mallık onların yaptıgı mı benim saf güvenim mi bilşmiyorum..
Sen tut bana güvenebilirsin, herseyde yanındayım, bei hemen ara diyen birine önce terddütle yaklaşırsın sonra acil hazırlaman gereken sunum için yardıma ihtiyacın oldugu sırada aklına onun cümleleri gelir. Ve mesaj atarsın.. beklersin beklersin beklersin....

Saate bakmayla dumur olursun,çünkü acil bir durum ölüm kalım olmadıkca gec saatlerde mesaj atanlara sinir olurum ben ve aynı seyi yaptıgımı düşündüm..neyse hala bir cevap gelmedi saat 00:21de attıgım mesaja..

Neyse dedim uyuyayım okuldaki asistanlara hocalara sorayım dedim yattım ama bir türlü uyuyamadım ben de telefondan facede dolanayım dedim.. Bi baktım ki o bana herzaman soru sorabilirsin yanındayım diyip daha ilk yardım istememde sesi çıkmayan vatandaşın durum güncellemesi aynen şu şekildedir:

'' Yüz daha versen yüz uman yüzler bilirim..
Yokuşlara kardeş olan düzler bilirim..
Dünya öküzün üstünde derler ama;dünyanın üstünde nice öküzler bilirim!''
                                     Necip Fazıl Kısakürek

Bu resmen dalga gecmek değil de nedir? ALLAH kendisinden başka kimseye muhtaç etmesin..
Ve artık kimsenin samimiyetine güvenmiyorum. Yüzüne hep yanındayım başın sıkışırsa gel bana diyenler, arkamızdan böyle dalga geciyorlar.. Bu arada bazı şeyleri tam yazamıyorum,o nedenle mevzu kopuk yada abartılmıs gelebilir ama durum budur..

KENDİME..

Aylar sonra ilk defa açıldı ya dilimiz.. ee ben sana ne deyim kader! :)
 Bu muydu yani 2 yıldır olan bu susukunlauk kaçış, köşe kapmaca? Ah benim olmayan sevgili arkadaşım dedim ya ahirette bekle sabret..

Bir sebeple görüşme için ilk yeltenen bendim ve saniyesinde aradın ya beni artık  benim olduguma emin olmak mı yoksa  yoksa onca yılın söylenemeyen sözleri miydi bilmiyorum.. Her zaman ki gibi yardım ettin bana sanki hiç küşmemiş gibi :))


Eve gülüyorum, çünkü rahatladım üstümden bir yük kalktı. :) Hem de ne yük yıllardır içinde tutup söyleyemediklerini söylemek,içindekileri kusmak boşaltmak inanılmaz iyi geldi :) Terapi oldu adeta!

Küs olup kırgın olduklarınızla konuşun, tamam sizi deli gibi kırmıstır ama onca kırgınlığın yanında öyle yıpranıyorsunuz ki.. Zannediyoruz ki ne kadar çok kırılırsak karşımızdakinden o kadar öç alırız, ama aksine en çok sıkıntıyı kendimize yaşatıyoruz..

O benim en kıymetlimi üzmüştü ama bir vesileyle yıllar sonra içimdekileri döktüm ona. O da en az benim kadar kırılmış... Ama kendi yaptığı yanlışların da farkında..

Ayrıca kafam karıştı nasıl yani ya? Resmen cendere içindeyiz, hayat herkesin penceresinden öyle farklı ki.. Bana melek olan bir arkadaşım nasıl birinin gelecegiyle uğraşır? :( Hayat bu kadar karışık olmak zorunda mısın? Tamam yanlış bana yapılmadı ama baskasına yapılsa da o arkadaşımın melek olmasını değiştirir mi? Ya da gerçekten bana da bi yerden vuracak da tetikde mi bekliyor? Emin olamıyorum.Açıkcası kafamı da yoramam çünkü bir kara aldım böyle iki ucu boklu degnek olanlara kafa yormıcam. Ha çok samimi de olmam arkadas olurum dost olmam...

 Bitsin artık valla bitsin....

3.SINIF SENDROMU

 Sanırım 3.sınıf sendromu geciriyorum.. Okulun yarısı bitmiş herkes ufaktan nerede olcagını belirlemiş, yetmemiş Anadolu üni'den 2. üniversite için başvurmuş, o da yetmemiş KPDS kursuna başlamışş..

Ben mi yorganımla aşk yaşıyorum uyuyorum, hedefler koyuyorum kendime, kalkıp odamı topluyorum, 1 saat ders çalışıyorum sonra bi bakmışım ya cilt bakımı yapıyorum ya da okulumun güzide sayfalarında geziniyorum, memur nete bakıyorum! 

Mezun olmayı deli gibi istiyorum ama tırsmıyor da degilim. Olmak istediğim noktoda degilim çünkü çok farklı ümitlerle geldiğim okul battı bana. Ya da ben batırdım her neyse. Okadar mükemmelim ya bi de okulun bir toplulugunda başkan yardımcısı oldumm :) Aferin bana! Kıçımı kaldırıp okula gitmicem diye bebeler gibi ağlaşan ben eski havam yerine gelir diye azcık sosyal olayım hem bölümde de katkısı olcak bir gruptayım.

Özel ders vercegim hocadan da ses yok! Anlamıyorum insanları tamam acemiyim ama  heveslenmiştim ya la! 

 Ha bir de 22'im bitmesine 1,5 ay kadar kaldı!!! 23 yaş sendromu varmış!! Allahım bi 3.sınıf bi de bu 23yaş sendromu acı Rabbim :( :))

Ve yeni bir bebek, 4 mü 5 mi bilmiyorum düğün haberi aldım. :) Nişanlananlar, sözlenenler, yeni aşklara yelken açan arkadaşlarımı kutluyorum, bi sürü teyze olcam ve sizi teyze edemiycem canım arkadaşlarım :) Neden? cevap............ yok! 

Neden mi bunları anlatıyorum?
Şimdiye kadar yaptığım en iyi şey okulumdu ve onu iyi etmeden, mükelleştirmeden 2. bir üniversite istemedim! Harc ücretleri maddi meseleleri saymıyorum bile.. 
Teyze etme konusuna gelecek olursak çokk dindar yaşayan bir kız olamadım :/ Asla iyi mükemmel olamadım. Ama hassasiyetlerim var güncecim valla billa ben yapamıyorum. Dışardan bana benzeyen bir çok kız nasıl yıllar yılı bir oğlanla görüşüp, sırnaşıp, helali olmadan özeli oluyor, nasıl o görüşmelerdir falan nasıl yapıyorlr bilmiyorum, ama ben dayanamıyorum olmuyor.. Acelem de yok zaten hayırlısı.. mucize olamalı, rahmet koklamalı işte :) sadece bunu diyorum..

BU OKUDUĞUNUZ YAZI BİR 3.SINIF SENDROMU GEÇİREN ACİZ KIZIN YAZISIDIR!
SALLAYIN GİTSİN! :)