16 Eylül 2013 Pazartesi

AYLAR SONRA..

okul başladı,arkadaşlarla istişare edip gittim , son sınıf olmamıza ragmen  hepsi de gelmiş,hani son sınıflar gelmezdi ama geliniyormus demek ki.. herkesi dinlenmiş gördüm ve çok özlemişim. İyi kötü 4 yılımız gecti beraber,birlikte büyüdük sayılır ve belki biraz da olgunlaştık.. sımsıkı sarıldım, sarılmaya çok ihtiyacım vardı bugünlerde.. en kızdıklarıma daha cok sarıldım, ben galiba kin tutan biri değilim,eger gönülden sevdiysem birini ne yaparsa yapsın sevgime, verdiğim değere saygım var benim..

bugün biraz daha olgunlaştım sanırım.. enn korktugum hatta hayal bile edemeyecegim bir sahne yaşadım.. izlediğim kore filmleri,bollywood bile halt etmiş.. film cekemem ama okudum kitaplardan pişip bir gün kitap yazarsam eğer, hayatın bu sahneleri en enteresan malzemem olacaktır..

nasıl anlatsam ki? arkadasım bir anda sordu çıkışta neyapcaksın? eve giderim başım ağrıyor dedim. sen Başakla yolun sol tarafında yürüyün ben bir arkadaşla 5 dk görüşcem yetişirim dedi ve uçtu yanımızdan ben anlamadım ''niye solundan gidin dedi bu çocuk? yoksa?? yok canım saçmalıyorum olmaz öyle' diye içsesimi bastırdım..okuldan cıktık yürüyoruz yavaşca okulun a kapısından çıktık, tatilden bu yılki olabilceklerden konuşuyoruz. ama yolun sağından gidiyoruz arkadaş niye öyle dedi anlamadık tabi,öylesine dedi diye ikimizde yolun solundan gidin uyarısını dinlemedik.Başak(gercek adı bu degil tabi ki) bir anda duraksadı..

Başak: !!! karşıya gecelim  mi?
ben: ne?  (önüme bakarak yürüsem bu şoku böyle derin yaşamazdım belkide..) mevzuyu anladım, ama 5 sn de ben neye ugradıgım şaşırdım sanki sırtımdan büyük bir kamyon çarpmıstı öyle acı ve cekim hissettim..bikaç saniye içinde bir daha bakmadım zaten gözüm karadı ama toparlanmalıydım. ben güçlü bir kızım :))) !
ben:tabi ki gecelim..

hızlı adımlarla bir anda kendimi yolun karşına gecerken o arabalara bırakmak istedim..cok aceleciydim, nasıl olur??? lanet olası arabalar geciyor ardı sıra, çığlık atmamak için sıktım kendimi ,zaten sırtımda inanılmaz bir agırlık ve cekim  vardı,beni 5saniyede nasılda  yormuştu..ne acınası.

nihayet karşıya gectik ve derin bir sessizlik.. hiç konusmak istemiyordum ama yaşadıgım şaşkınlık bana kalmalıydı paylaşmak istemedim beni anlamayan üstelik, bu hassas konu üstünde dalga gecenlere  neden üzüldüğümü göstereyim.. bazen içimizden bir volkan patlasa bile dışarda görünen sakin bir dağ olmalıydı.. evet bir dağ gibi güçlü, umursamaz olmalıydım.
konuyu değiştirdim alakasız bir soru sordum atmosfer değişsin diye.. hiç iyi rol oynayamıyorum konuyu değiştirmeye çalıştıgım o kadar belliydi ki.. üstelik karşıdan karşıya gecerken kanı çekilmiş bacaklarım sendelemişti ve başak sakin ol dedi.. yani sakin görünmeye çalışan dağ sanırım lavlarını sıçratmıştı..

ayrılmalıydım onlardan, insanların acıdıgı, anlayamadıgı biri olmak berbat bir duyguydu.. hava güzel ben yürümek istiyorum,arkadas gelir şimdi siz metroyla gidin dedim.. sarıldım arkadaşıma ayrıldık, yürüdüm yürüdüm ama mutlu değildim, bu kadar tepki vermek, ahh ne çok kızmışım ben.. boşuna sıkılmamışım bu şehirden..

telefonuma kulaklığı taktım ve yürüdüm..

5 yorum:

Kahve Tadında dedi ki...

Ama ben hiç bişey anlamadım. Ne oldu ki? Sağ tarafta ne vardı, sonra sana kamyon çarpmış gibi hissettiren neydi? Kafam karıştı...

Nil'in Melikesi dedi ki...

Cok net anlatmadım farkındayım ama anlatamam okadar ya da söyle diyeyim bazı yazılarım anlaşılmak için degil de yazmıs olmak için yazdım. Kusura bakmayın biraz sinir bozucu oldu sanırım ama gerisini sizin hayal dünyanıza bırakıyorum :)

deeptone dedi ki...

sanırım biri vardı orda o zaman görmekten üzüleceğin.
:)
evet böyle anlar iyi kitap konusu olur değil mi.
:)

Pembe Kereste dedi ki...

Sen yaşarken nasıl kasıldın bende okurken öyle hissetim ama neye sinirlenip üzüldüğümü anlamadım bile ve çook merak etttim anlatmak istersen email adresimi biliyorsunn ;))

Nil'in Melikesi dedi ki...

deeptone: acık vermeyelim :) hayal dünyana bırakıyorum :) olmaz mı yaa ahh ömrümden ömür gidiyor ama bir film sahnesinde oldugunu hissetmek insana tuhaf bir haz veriyor..

pembe kereste: öyle hissetirebildiysem sevindim güzel anlatmısım ozaman :) tesekkür ederim canım bazı seyle dillendirdikçe insanı yorar şimdi iyiyim ama ne iştah ne huzur kaldı 2 kilo vermişim iyiyken konusup hatırlamak zarar verir bana :) hazır oldugum vakit konusuruz :)sağolasın