((: TATİL ANILARIM -1-

epeydir uzak kaldım buralardan ne okuyabildim sizi ne de yazabildim.
2 kuzenimi evlendirdik, yaşıtlarımı da birbir evlendiriyorum. Düğüne gitmwyi sevmeyen ben, bu yıl hiç gitmediğim kadar cok gider oldum malum jepsi çok yakınlarım tanıdıklarım :) mesele samimiyetteymiş yani, çok uzaktakilere kısacası herkesin düğününe gitmek istemiyormusum :)

ben bir çocuklu arkadasımı da evlendirdikten sonra bu işe bi dur demeli dedik ve bavulları hazırlayıp yola cıktık :) gencleri mutlu edelim yuvalarına ugurlayalım derken tatil güme gidiyordu :) kızların ve benim okul başlamadan kuzeybatı taraflarına doğru yola cıktık. Akraba ziyareti, deniz, sahil, göl, dağ gezisi, piknik derken gecirdiğim en güzel tatili yaşadım :D denizde ağzımı toparlayamadım kahkaha atmaktan, bol bol tuzlu su yuttum, vucüdumun 1 yıllık tuz ihtiyacını karşılamısımdır sanırım :D ama nasıl gülmeyim ki yüzme bilmiyorum ve dahası basım dönüyor dogru düzgün duramıyorum bide buna karadenizin hırçın dalgalarını da eklersek denizin ortasında kahkaha atmaktan devrilen bir kız hayal edin, evet işte o benim ;) 

deniz Rabbimizin en müthiş nimetlerindenmiş, bana terapi gibi geldi, kendime gülmeyi severim zaten, uzun süredir hiç gülmediğim kadar güldüm. Yalnız deniz cıkışı fena oldu sudayken farketmiyor insan ama çıkınca o rüzgar nasıl çarpıyor iliklerime kadar üşüdüm, üzerimi değiştirsem de nafile ısınmak ne mümkün.. hele o sivri taşlar ayaklarımı nasıl kesmiş :/ acemi olunca böyle oluyor, gittiğimiz yer sakin tenha olsun deyince biraz kayalıklı taşlı yer secmişiz, olsun göz zevkimizin bozulmasından iyidir :)

Çocukken bisiklete binmeyi çokk severdim. Bir gün neden benim bisikletim yok diye ağlamıstım sagolsun rahmetli dedem bir eskiciden freni tutmayan bir bisiklet almış alıp gelmiş. Ogün nasıl mutluyum nasıl, hala hiçbir hediye beni onun kadar mutlu edemez. Çocukken ne kolay mutlu olurmusuz meğer.. şimdi paslanmış ve freni tutmayan o bisikletimi bana verseler mutlu olur muyum dersiniz? :)) olurum olurum.. en deli marelarımı onunla yaşadım. ertesi sabah hemen denemek için çıkardım kömürlükten, evimizin hemen yanındaki dev ve çok eğimli yokuşun başına gectim. sonra kendimi paslı bisikletime bıraktım.... sonrasını hatırlamıyorum tabi :)) meger benim külüstürle feci bir kaza yapmısım. uyandıgımda heryanım sargılıydı eve getirmişler annem başımda bana çemkiriyor tabi :)) '' sen nasıl kızsın, o külüstürle yokustan aşagı inilir mi? oğlan cocugundan ne farkın var??'' devam eden çemkirikleri yesem de napim, delilik kanıma işlemiş bisiklet ise o külüstürle tutkum oldu :) tatilde baktım bizim uzaktan kuzenlerin bisikleti var içimdeki o yokuşları seven kız dürttü beni, ve kendimi bisikletin üztünde buldum :)))) İlk başta dengede bile duramadım, unutmusum ne sinir bozucu :( ben ki o külüstürle nereleri gezerdim... neyse vazgecmek yok! bir kac deneyle ve düşme tehlikesiyle de olsa sürdükçe acıldım ve hatırladım :) cocukken oldugu gibi olmasa da yine iyi sürebiliyormusum ve hala yokuslar en büyük favorim ;)) 

dalından incir, ahududu, domates,fındık yemek ne güzel.. oralardakiler ne şanslı..

bütün bu güzel tatilin ardından eve hasta döndüm su an da gribim malesef bir yanımda battaniyem, yanımda mendiller, bitki çayı ve elimde Küçük mucizeler dükkanıyla tatilimin son nebzelerini yaşıyorum bilog :/ :)
haftaya dersane,okul, staj üçlüsüyle üniversite hayatımın son yılına başlıyorum.. neyse bütün yıl konuscaz zaten bunları şimdilik güzel tatilimi yeniden anımsayıp, mutlu olmak istiyorum :) en cok da bisiklet üstünde yokuş başındaki deli kızı ;))

görüşürüüüz ;))))

NOT: Çektiğim fotoğrafları düzenleyip 2.bir yazıyla çok yakında yine buralardayım :*