20 Şubat 2014 Perşembe

SÖZCÜKLERİN KÖKÜNE KIRAN GİRMİŞ!



bir kitap yazsan ya bana..sözcüklerin esirgenmediği hakikatin apacık izhar edildigi gururdan ihanetten uzak..
anca o zaman dinerim ben anca o zaman gecer bu deliliğim,delice hallerim
sözcüklerin esirgendiği ıssız çölün bedevisiyim ben
karanın görünmediği ummanda..!
tek bir kitap var,işte odur dermanım
iyiki müslümanım ve iyiki Kuran var..
sözcükleri esirgemeyen Rabbe bin hamd-ü sena..

6 yorum:

Unknown dedi ki...

...
evet, başucu kitabımız... her daim, kendini bulmak için, hafakanlarını dindirmek için ona müracaat etmeli, derdini, anlayabilene dökmeli...

Unknown dedi ki...

dermanı bilince dertlerin yüreğe ağırlığı azalıyor sanki..
şükür, binlerce şükür ki tükenmez bir derman kaynağımız var! ve bir o kadar şükür de bunun farkında olmamıza :)

Nil'in Melikesi dedi ki...

Osman semerci: inşallah hakkıyla nalayabilnerden oluruz..yoksa bu dünyada da ahirette de en kıymetli yoldaşımızdan ayrı kalmıs oluruz ki,işte asıl felaket o noktada başlar (Allah korusun)

hayalotobusu meral: Allah yolundan ayırmasın bizleri :) sözcükleri bile esirgeyip soru işaretlerimle basbasa bırakanların zulmune karsı tek dermanım O!

Unknown dedi ki...

bazen dua ederken, samimi dostlarla karşılaşmak için niyaz etmek gerekiyor bence. Her ne kadar, Allah kelamıyla itminana erdirse de bizleri, sıkıntılarımızın ucundan tutacak, gönlü güzel, kelamı güzel yoldaşlara ihtiyaç duyabiliyor insan. Allah bazen, önce kaybettirir sonra buldururmuş. İlk bulduğunun gerçek olmadığını anlatmak veya kıymet bildirmek için. Sabır... ve sabrımızda bizimle olacak dostlar inşallah...

deeptone dedi ki...

iyi misiiiin.

Nil'in Melikesi dedi ki...

deeptone: bilmem iyi miyim? hamdolsun demeliyim.. bu yazıyı yazdıgımda sinirlendiğim seyleri yok ettim hayatımdan, şimdi daha keskin,daha huzurlu ama biraz sivriyim..sanki şekilsiz bir demir parçasıydım yandım ve piştim.. bıcak oldum ve kesmekten katletmekten korkar oldum.. ben bir anahtar olmusumdur güzel kapıları acan.. ne oldum bilmiyorum ama ben korkuyorum.. ve korktukça sivriliyorum,keskinleşiyorum..
sonra mezuniyet geliyor,kep ,tören,5 yılın finalini yapmaya adım adım yaklaşıyorum.. sınavlara giriyorum sonucunun bir halta benzemediği sınavlara..ales ve kpss kapıda.. peki ben nerdeyim? :P